NFS: P2000 jest grą dosyć skomplikowaną, ze względu na duży realizm jazdy i duże możliwości konfiguracji samochodu. Postaram się tutaj przybliżyć mniej doświadczonym graczom tajniki komputerowej jazdy i mechaniki:
1. Technika jazdy:
Stopień trudności jazdy wzrasta wraz z uzyskiwaniem dostępu do coraz szybszych samochodów – wiele czasu należy więc poświęcić na treningi przed kolejnymi wyścigami, aby na torze się nie okazało, że dany samochód jest dla nas za szybki. A na trasie mogą nas spotkać różne sytuacje, takie jak:
a) Podsterowność – oznacza, to, że przednie koła samochodu straciły przyczepność, najczęściej przy zbyt szybkim wchodzeniu w zakręt. W takiej sytuacji należy zdjąć nogę z gazu i ewentualnie lekko przyhamować;
b) Nadsterowność – jeśli przy wchodzeniu w zakręt zbyt ostro skręcimy, lub gwałtownie przyspieszymy, tylne koła mogą stracić przyczepność. Aby wyjść z opresji, zdejmij nogę z gazu i zrób lekką kontrę, czyli skręć koła w kierunku przeciwnym do zakrętu. Możesz też usztywnić amortyzatory lub zwiększyć siłę hamowania przednich kół kosztem tylnych;
c) Kontrolowany poślizg – najszybszy sposób pokonywania ostrych zakrętów. Aby z niego wyjść zdejmij na chwilę nogę z gazu i zakontruj kierownicą.
2. Tuning samochodu:
Poniżej opisuję możliwości modyfikacji samochodu jakie daje NFS: P2000 i ich znaczenie
a) Wysokość zawieszenia (ride height) – wpływa ona głównie na przyczepność. Obniżając zawieszenie, usyskasz lepszą przyczepność przy dużych prędkościach, lecz samochód będzie niestabilny na nierównościach i ostrzejszych zakrętach;
b) Sztywność amortyzatorów (stiffness) – sztywne zawieszenie pomoże ci w uzyskaniu wyższych prędkości podczas wyścigu i zwiększy precyzję kierowania samochodem lecz samochód będzie bardzo niestabilny na wyboistych trasach i będzie miał tendencje do wpadania w poślizg na zakrętach;
c) Kąt skrętu kół (toe in) – ten parametr będziesz musiał stale zmieniać w zależności od trasy: na trasach krętych zwiększ kąt skrętu, a na szybkich, prostych torach zmniejsz go w celu uzyskania lepszej stabilności samochodu;
d) Skok amortyzatorów (travel) – ta cecha opisuje zdolność samochodu do tłumienia wzelkich nierówności. Pamiętaj o usztywnieniu amortyzatorów przy zmniejszeniu skoku;
e) Siła docisku (downforce) – większa siła docisku poprawi stabilność samochodu, lecz zmniejszy jego prędkość maksymalną;
f) Rozłożenie siły hamowania – na przednią i tylną oś. Posługując się tym parametrem możemy pozbyć się podsterowności (zwiększając siłę hamowania na tylną oś) lub nadsterowności (oś przednia)
g) Przełożenia skrzyni biegów – to dość skomplikowany parametr mówiący nam o tym, jak długo samochód ma się poruszać na danym biegu. Ogólnie jest z tym tak jak z przerzytkami na rowerze: krótkie przełożenia to dobre przyspieszenie, lecz mała prędkość maksymalna. Długie przełożenia pozwalają na jazdę z większą prędkością, lecz jej osiągnięcie graniczy z cudem. Pośrednie ustawienia wydają się być w tym przypadku niezłym rozwiązaniem.
Ze wszystkimi ustawieniami warto jest eksperymentować samemu, aby znaleźć ustawienia odpowiadające naszemu stylowi jazdy. Powyższy poradnik służy jedynie zapoznaniu się z poszczególnymi parametrami samochodów i ich reakcjami.
Szerokiej drogi!
